|  | 
			
				|  | Het Zoete Zingen (blank vers) |  
			       
				| Hanny van Alphen - 11:51 29-10-2017 |       |  
			 
				|  | Ik zit in vaders rookstoel bij het raam
 En zie nog steeds de weidse bollenvelden
 Waar stro nu ligt als goudgeel winterdek
 Groeit straks beton in plaats van zomerbed
 
 De heg is afgeschoren tot de grond
 En naast de slootjes tussen stoppelriet
 Zie ik dat wilg na wilg zijn kop verliest
 
 Opeens zie ik een kind, het lacht en zwaait
 Het kent nog geen malheur, dat maakt me blij
 Ik loop naar buiten, roep het vrolijk kind
 Als wederwoord hoor ik het zachtjes zingen
 
 
 
 |  
				|  |  
				| 
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 20:29 31-10-2017 |     |  |  
							|  | Wijnand, Heraclitus en Diddy, 
 Dank voor de reacties en complimenten. Melancholie, nostalgie, gevoelens die je kunt verwoorden in een gedicht zoals ook in Corry's prachtige sonnet duidelijk voelbaar is.
 
 Het werk van AliceD heb ik even gelezen, korte gedichtjes waarin ze toch veel zegt met weinig woorden. Da's knap.
 
 Met vriendelijke groet,
 Hanny
 
 
 |  
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door Diddy - 10:20 31-10-2017 |     |  |  
							|  | Hraclitus, wat prachtig! diddy
 
 
 |  
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door Heraclitus VII - 01:58 31-10-2017 |     |  |  
							|  | Ook nog maar even aanvullen... Ik dacht (o.a.) aan dit prachtige gedicht van Corry van Doorn: Sporen
 
 morgen zal alles van een ander zijn
 met vaders dood sluiten zich hier de deuren
 het lege huis staat stil de rouw te treuren
 al liet ik wel de troost van een gordijn
 
 er gaan al vreemden rond op het terrein
 hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren
 wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren
 van mijn geboortegrond en dat doet pijn
 
 nu ga ik voor het laatst de akkers rond
 de lege kassen en verlaten erven
 dan voel ik mij van binnen even sterven
 en proef de smaak van tranen in mijn mond
 want ik zie in door vorst versteende grond
 een eenzame vertrouwde voetstap zwerven
 
 Dit was, is en blijft één van m'n lievelingsgedichten, zeker waar het PA enz. betreft.
 
 
 |  
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door Diddy - 19:49 30-10-2017 |     |  |  
							|  | p.s. Hanny, ik heb het gevonden. Het heet, zoals ik al dacht, idd Vader van AliceD, en het is heel anders. Maar wel lijkt de sfeer op jouw Het Zoete Zingen 
 Prachtig, jouw gedicht!!
 
 diddy
 
 
 |  
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door Diddy - 19:47 30-10-2017 |     |  |  
							|  | Ja, vroeger had volgens mij AliceD her een vers over een stuk land waar haar vader ooit hard op had gewerkt Kan ook van iemand anders zijn, ik ga eens op zoek
 
 Neemt niet weg dat dit een geheel nieuw en fijn werk is
 roept prettige beelden op en ik lees het graag
 
 groet
 diddy
 
 
 |  
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door Heraclitus VII - 00:52 30-10-2017 |     |  |  
							|  | Mooi gedicht, in een dichtvorm die je hier niet zo vaak voorbij ziet komen. Er is een tijd geweest dat dat op zich al voldoende was voor heftige 'discussies'. Ik kan me niet herinneren of zij ook in deze vorm dichtte (volgens mij niet), maar het verhalende doet me denken aan gedichten van Corry van Doorn. Nu ik erover nadenk, van Miranda (Ruurdsje) heb ik ooit ook zoiets gelezen.
 Nostalgie...
 
 
 |  
						     
							| 
									
										|  | re: Het Zoete Zingen (blank vers) |  
									
										|  | Reactie gegeven door wijnand - 17:01 29-10-2017 |     |  |  
							|  | Deze las ik al ergens anders maar hij is zeer sterk je beleeft het verhaal van de hoofdpersoon 
 
 |  De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
 |  |