|
De statische haat kwam binnen
de rust verstorend
door louter daar te zijn.
Een dreiging zonder woorden
woei mee door slechts een ruw
gezwaaide open deur.
Elk gesprek kromp stil ineen
verstommend tot wat
onderling geworpen blikken.
Eerst bij afscheid van de storm
brak daar de zon weer door.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
