|
in jou zag ik dezelfde pijn toch zwegen we
alsof de wereld verder draaide dan enkel om haar as ons in de draaiing liet tollen tot we niet meer konden staan
vallen zachter was dan voorheen terwijl je handen scherp voelden de breekbare stukken zochten om zelf niet te breken
de zon blikt terug op tranen een pijn die onbeschrijfbaar leek terwijl de echo van dit beeld weerkaatst op het gebroken glas
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|