 |
| Poetessa - 13:51 04-02-2008 |
|
|
de dame houdt van winkelstraten
vleit met mantelwarmte rond haar koude lijf
de wereld is haar vreemd -
kumbaya mama het moederschap
met dijen wiegen uitgedijd
de dame is een graag geziene gast
met koffie naast haar glas een liefhebster
en gul met fooi in vaste schenkerijen -
kumbaya mama het moederschap
een sieraad naast zovele snuisterijen
de dame heeft ook zeker stijl zelfs ingezakt
en aangeschoten op de keukenvloer
verwekend vlees gedwongen tot een sherrykuur –
kumbaya mama het moederschap
haar mantel was voor liefde veel te duur
en thuis deed zij haar cyclus uit de doeken
maandverbanden bonden diep gelaagd
cosmetica in zwaar geparfumeerde onweerswolken -
kumbaya mama het heilig moederschap
gereedschap nooit nog ingedaald
haar nagels puntig roodgelakt perfect gestifte lippen
haar wereld tot een loden last zal ik
nooit aan die schoonheid kunnen tippen
|
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 09:04 08-02-2008 |
|
|
|
aangepaste versie, met dank aan jullie degelijke kritiek,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 18:43 07-02-2008 |
|
|
|
Dank, dank vele malen dank voor deze uitéénzetting, het daagt in het oosten, d.w.z. ik snap het! (een beetje)
strofe 1. Het schrappen van adjectieven, om het tempo, maar dan zou ik liever 'dure' schrappen, omdat koude nu juist aangeeft waar het om gaat (een mama hoort warm te zijn, immers?) En ook 'bontgevoerde', een lange, ten gunste
van 'mantelwarmte', zelfgemaakt woord dat zinspeelt op 'moederwarmte' en de tegenstelling met 'koude' benadrukt.
resultaat:
De dame houdt van winkelstraten
vleit de mantelwarmte rond haar koude lijf
de wereld is haar vreemd.
Wat denk je?
->De dame is een graag geziene gast met koffie
naast haar glas een liefhebster en
gul met fooi in vaste schenkerijen.
Hier zouden een komma's kunnen helpen:
->De dame is een graag geziene gast, met koffie
naast haar glas, een liefhebster en
gul met fooi in vaste schenkerijen.
Maar ik zie wat je bedoelt. De regelafbreking is hier ook debet aan, die is zo gekozen om het bijna-rijm gast-glas niet op het einde van de regel te krijgen.
Dat zou er mislukt uitzien, terwijl nu de klankverwantschap wel goed uitwerkt, vind ik.
Schenkerijen: zelfbedacht woord, het is de bedoeling dat men denkt aan café's en tegelijkertijd aan liefdadigheden, het bekende afkopen van medeverantwoordelijkheid voor het wereldleed met giften. Zodoende ook het 'wereldvreemde' van strofe 1 weer oppakkend.
De dame is ontwikkeld tot een doctorale graad
waarom niet: de dame heeft een doctorale graad
of:
De dame is ontwikkeld. Ze heeft een doctorale graad.
Antwoord, weet ik niet, poging tot speels formuleren denk ik, en aansluitend bij de fysieke ontwikkeling, zijnde het 'uitdijen'... Blijkbaar werkt dit niet tot uit tot iets dat 'poetisch' aandoet, hoe vaag dat ook is, ik geloof dat ik dat in dit geval met je eens kan zijn.
Tot slot nog even het 'Kumbaya', dit is een verbastering van 'come to me' i.e. 'Kom tot mij' en een voorbereiding op het intiemere einde. Humor hierin zien is niet verboden :-)
Voel mij vereerd met je aandacht, nogmaals dank,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 17:25 07-02-2008 |
|
|
|
Ik kan het proberen Nelleke, maar het valt me niet zo makkelijk;) En nee, ik bedoel het niet persoonlijk of zo.
Laat ik om te beginnen vertellen en dat had ik gisteren eigenlijk al moeten doen, dat we hier meteen het KUMBAYA begonnen te zingen. Lekker gek doen;)
Kijk:
Je eerste strofe zou al heel wat strakker zijn zo:
De dame houdt van dure winkels
vleit de bontgevoerde mantel rond haar lijf
de wereld is haar vreemd
Op het moment, dat je adjectieven schrapt verhoog je het tempo binnen het gedicht en vergroot je de zeggingskracht.
Zou ik dit zelf schrijven zou ik mij afvragen of de laatste regel wel okay is. Zou ik ervoor kiezen, dan moet in het vervolg duidelijk worden waarom die wereld haar vreemd is. Je moet als het ware die regel verantwoorden binnen het gedicht. Dán krijgt die regel namelijk waarde.
Of zeggingskracht.
Moeilijk te zeggen waarom ik strofe twee zo goed vind.
Ik denk, dat dit twee regels zijn, die me niet snel vervelen. Het is de combinatie van woorden, de volgorde van de woorden en toch ja, het feit, dat ik dit zo snel niet doorgrond, maar het boeiend genoeg is om er bij stil te blijven staan en ja, het te herlezen.
De dame is een graag geziene gast met koffie
[wel dan niet naast een glas]
Ik vind dit b.v. een slecht opgebouwde regel.
met koffie >> dat kan je m.i. zo niet zeggen.
De dame is [zoals altijd] een graag geziene gast.
Zou dit er staan zou ik denken: tja, al honderd keren gehoord en gelezen. Maar als rustpunt binnen een gedicht zou het kunnen.
Gul met fooi in vaste schenkerijen.
Nog zo een regel. Ik weet niet, maar het komt zo gekunsteld op me over. Het moet apart, het moet anders, maar je slaat de plank mis.
wat is een schenkerij??
Nog eentje:
De dame is ontwikkeld tot een doctorale graad
waarom niet: de dame heeft een doctorale graad
of:
De dame is ontwikkeld. Ze heeft een doctorale graad.
Maar doe je het zoals in strofe twee, dan hou het ook vol.
Dán is het wéér andere koek.
Of zoals deze:
En thuis deed zij voor mij haar cyclus uit de doeken.
Ja, dat heeft wel wat. Het is namelijk zowel letterlijk als figuurlijk op te vatten. Na, dan denk ik: knap bedacht. Ik ben vervolgens benieuwd naar het vervolg. Maar buiten dat is het een gewoon nederlandse zin.
Na, ik hoop dat je er iets mee kan.
Groetekes, Lilian
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 16:19 07-02-2008 |
|
|
|
-> Met name de zinsbouw moet okay zijn...
Heel terecht dat je op deze manier beschouwt, en, begrijp mij goed, zo waardeer ik ook je reactie.
In het geval van dit vers betekent dat dat ik mij afvraag of wat komma's en punt-komma's mss. zouden helpen om de zinsbouw beter te doen uitkomen?
-> zwakke regel
Ik neem aan dat je doelt op
'De dame is een graag geziene gast met koffie
naast haar glas een liefhebster en
gul met fooi in vaste schenkerijen.'
en
'De dame heeft ook zeker stijl zelfs ingezakt
en aangeschoten op de keukenvloer
verwekend vlees gedwongen tot een sherrykuur.'
Op het gevaar af je te overvragen, mss. kan je (ongeveer) aangeven WAT precies hier lelijk aan is? (Behalve natuurlijk het beschrevene)
alvast bedankt,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 16:08 07-02-2008 |
|
|
|
Hoi Miranda,
Jammer dat je niet neutraal kunt reageren, ik begrijp dat, het is lief. Ik had dit natuurlijk nooit in het persoonlijke moeten trekken, maar alla, zo staat het er.
Je interpretatie is juist, natuurlijk, tot op zekere hoogte, het gaat ook om het stellen van een onhaalbaar voorbeeld en de bedrieglijkheid van schone schijn, ai,
nu lijkt het mss. wel zelfbeklag, wat niet de bedoeling is.
Het is een liedje eigenlijk, refrein 1 en 3 kunnen nog een keer terugkomen.
Wat ik meekrijg is 'strakker in het pak' vanwege de adjectieven, oké, dat is een goede voor in het achterhoofd en tussen de oren bij alles wat nog volgen zal. (bij deze krijg ik dat niet meer voor elkaar denk ik)
En dat het naar het einde toe zwakker wordt, eerlijk gezegd snap ik dat niet zo, de laatste strofe vind ik persoonlijk het best geslaagd, qua gelaagdheid ed. zeg een poetisch einde van een proza-achtig lied,
maar goed,
veel dank voor je beschouwing,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 16:05 07-02-2008 |
|
|
|
Ik denk, dat een goed gedicht aan een aantal eisen moet voldoen. Met name de zinsbouw moet okay zijn en al dan niet mij als lezer bekoren.
Buiten de [particuliere] inhoud beoordeel ik een gedicht vooral ook zó. Wat benadert volgens mij [als reactiegever] poëzie en wat niet. In dit gedicht vind ik, dat je naast enkele boeiende regels teveel zwakke regels schrijft. Wát het onderwerp dan ook moge zijn.
MVG Lilian
|
|
Reactie gegeven door MirandaMei - 14:56 07-02-2008 |
|
|
|
op het moment dat je verklaart dat het over jóuw mama gaat, Nelleke, kan ik eigenlijk niet meer de neutrale reactie geven die ik zou hebben gedaan als ik afstand kan houden. Je zult misschien denken: 'wat maakt dat nu uit?' Maar voor mij wordt het vers dan veel persoonlijker, en weet ik niet wanneer de schrijfster iets schrijft omdat zij het zo ziet, of omdat het zo geschreven wil zijn. Als je me begrijpt.
Ik ga een heel stuk met Lil mee, m.n. waar zij zegt dat het vers naar het einde toe zwakker wordt. De mama zoals hier beschreven komt mij niet sympathiek over, bijna alsof de/het kind(eren) debet is/zijn aan het verval van haar uiterlijk of de gemiste (werk)kansen. Het moederschap als verhoging van de status; 'kijk, dat doe ik er ook nog even bij'. Maar goed, zo is het vers dus geschreven, althans zo kwam het op me over. Als jij dat ook bedoelde, is het vers qua inhoud in ieder geval geslaagd.
O, ja, en wat me opviel is het rijke gebruik van bijvoeglijke naamwoorden.
In strofe 6 en 7 zie ik verzakkend en ingezakt nogal dicht opeen staan.
M.i. kan het vers wat strakker in het pak.
voor wat het je waard is,
groet,
M.
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 10:03 07-02-2008 |
|
|
|
-> Jammer, dat je de stijl van strofe 2 hier niet vasthoudt.
Dat is bewust, Lilian, het gedicht slingert heen en weer met tegenstrijdige gevoelens in wisselende stijl, wat mss. wel teveel gevraagd is binnen een versje (ik werk aan een be-spiegologische roman)
Modeschoenen vind je lelijk? Ja, ik ook ;-)
(Maar serieus, je hebt een punt hier, ze zijn i.i.g. overbodig.)
- > Zó. Zo een moeder zul je maar hebben. Het is even denken deze. VERWEKEND VLEES???? oef, wat lelijk.
...En dít is nu juist de beoogde reactie, :-D
-> Ben blij zou ik zeggen, want veel moois lees ik niet...
Ook dat blijft natuurlijk doorwerken, de dichtster (dat ben ik) probeert nog steeds als een overjarige puber om níet op haar moeder te lijken, maar zeg eens eerlijk, gebruik jij lippenstift? En blijft die goed zitten? :)
Dank je Lilian, voor je uitgebreide bespreking, ik haal die schoenen eruit. En oja, de 'status goedbetaald', jazeker, status = stand van zaken)
nogmaals dank,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 09:34 07-02-2008 |
|
|
|
Je geeft intelligent commentaar, Bonami, zodaning dat ik mij wat schaam voor het vers. Dóórdenken over wat je opschrijft is discipline, maar soms ook gewoon pijnlijk.
Over je opmerkingen het volgende:
-> die 'wegen' staan er wat raar. Moet het geen genitief zijn, het ouwelijke "des zwaar verzakkend bekkens wegen"?
Wel, dat heb ik niet bedoeld, maar ik vind het een prachtige oplossing. Het 'wegen' staat er vanwege (:-)) het klankverband met 'wiegen'. Dat is één. Verder bedoelde ik vooral letterlijk het 'gewicht bepalen' en tevens 'over-wegen'... Een kind krijgen is nu eenmaal slecht voor je figuur. In jouw 'genetief' komt hier nog een aspect bij, en het haalt een ongemakkelijke (zelfs foute) formulering eruit, dat bevalt mij zeer, dank!
-> Laatste twee strofen brengen tot een intimiteit die het voorgaande niet doet verwachten.
Klopt, dat is het haat-liefde verhaal, maar ook hoe vrouwelijkheid ingezet wordt als drukmiddel, het is altijd wat met pijntjes enzo, en daar valt niet aan te ontkomen, zo schijnt het, net zomin als aan de 'plicht tot baren'.
-> Maar waar wil dat heen?
Nu, daarheen dus, maar mss moet je dat herkennen (en dus vrouw zijn, jaja :-) hoewel veel vrouwen dit soort dingen ook niet, of heel anders ervaren) om daar iets mee te kunnen.
-> Is de wereld of het moederschap een last?
Of/óf vragen, dan is het antwoord natuurlijk altijd: beide. Of alledrie. De dochter is de moeder tot last, dat is eén, de leefwereld van de moeder is het kind tot last, dat is twee. En verder het 'living up to expectations' wat tot een levenslange worsteling leidt.
Haar schoonheid? Tja, dat is de kift...
-> De ikpersoon brengt een relatie tot stand, meer de lezer is niet mee.
Dat is mij duidelijk, het vers schiet tekort, het is ook een ingewikkeld en pijnlijk onderwerp, moeders en dochters, (al wil ik het niet teveel algemeniseren, het kan ook anders)
Zeer bedankt weer,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 08:57 07-02-2008 |
|
|
|
-> Dit mag er van mij wel zijn - het heeft zelfs een soort refrijn! - en het heeft ook zeker de hardheid die goed is voor poezie.
Hé wat leuk een waarderend woord, 'hardheid', da's even wennen voor mij, maar het valt niet te ontkennen. Het leven is soms hard van luxeproblemen :-) En zo ook moeders,
dank,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 23:24 06-02-2008 |
|
|
|
strofe 1. -/- koude ivm teveel aan adjectief en beter voor de jambe.
mooi, die 2e strofe
De dame is een graag geziene gast met koffie
naast haar glas een liefhebster op modeschoenen
>> lelijk.
Kumbaya mama het moederschap
een sieraad naast zovele snuisterijen.
Jammer, dat je de stijl van strofe 2 hier niet vasthoudt.
op een visitekaartje geeft haar baan
een status goedbetaald
geen idee hoor of een status goedbetaald kán zijn.
Kumbaya mama het moederschap
het zwaar verzakkend bekken wegen.
Dit bevalt me wel. Het is in elk geval intrigerend wat mij betreft.
De dame heeft ook zeker stijl zelfs ingezakt
en aangeschoten op de keukenvloer
verwekend vlees gedwongen tot een sherrykuur.
Zó. Zo een moeder zul je maar hebben. Het is even denken deze. VERWEKEND VLEES???? oef, wat lelijk.
Ik vraag me af, waar die stijl uit blijkt in deze strofe.
En thuis deed zij voor mij haar cyclus uit de doeken
maandverbanden bonden diep gelaagd
cosmetica in zwaar geparfumeerde onweersluchten
Het gedicht wordt steeds beroerder....
Gereedschap voor het heilig moederschap
haar nagels puntig bijgevijld en roodgelakt
perfect gestifte lippen
haar wereld tot een loden last zal ik
nooit aan die schoonheid kunnen tippen.
Ben blij zou ik zeggen, want veel moois lees ik niet...
Eindconclusie:
Je begint aardig, sterk in strofe twee, maar het gedicht voelt hoe langer hoe meer als een worsteling met de pen.
Niet alleen qua stijl, maar zeker ook wat betreft enige verdieping mbt het onderwerp.
|
|
Reactie gegeven door Bonami - 22:37 06-02-2008 |
|
|
|
die 'wegen' staan er wat raar. Moet het geen genitief zijn, het ouwelijke "des zwaar verzakkend bekkens wegen"?
Laatste twee strofen brengen tot een intimiteit die het voorgaande niet doet verwachten. Maar waar wil dat heen?
Is de wereld of het moederschap een last? Haar schoonheid? De ikpersoon brengt een relatie tot stand, meer de lezer is niet mee.
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 12:49 05-02-2008 |
|
|
|
Oei, Klavier, respectloos, jawel! Dit gaat over mijn moeder, verre vam ideaal maar wie is dat wel. (sprak de ik-ga-het-allemaal-helemaal-anders-doen dochter)
Trek het je niet aan, ik ben heel blij met je complimenten :-)
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 12:34 05-02-2008 |
|
|
|
Ja stilletjes, het is niet anders, bijna bleef dit hier geheel onopgemerkt, :-)
Refreinen, ja hoezo gemist? Zelfs de strofes neigen hier daartoe, en je weet als lezer al, het refrein is immers altijd Hein...
Leesbaar als een liedje in een ondubbelzinnig verhaal, dat vragen oproept die hier toch volledig buiten vallen, ondanks het verklaarde behoud van de mannelijke eigenschap.
:-)
Het is slechts de vrouwelijke verschijningsvorm als 'dame' en een rol die niet afgelegd wordt al is zij al lang niet meer functioneel. En toch een echo die blijft rondzingen. Niet alle vrouwen zijn slachtoffers, verre van. En papa heeft zij overleefd, dat is zeker en letterlijk waar.
Genoeg zo, ik heb wat regels anders opgeschreven, had mij mss. teveel door de kolombreedte laten leiden. Beter zo?
Dank voor je gewaardeerde woorden, waar de wikipedia weer even aan te pas moest komen, waardoor ik nu weet dat 'hybride' als nieuw milieuvriendelijk toverwoord ook voor verbale voertuigen als vlag op deze fylogenese gezien mag worden, (uh?)
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Ries - 08:17 05-02-2008 |
|
|
|
lekker rustig hiero :-)
"Mama" dan maar en wrom ook nie
iets van gospel heeft dat zo, ik mis het refrein.
Immers mamaas leven in refreinen.
Zeker deze madamma in dit vers, beleerd, belegen en bewogen tot vergankelijk - heden.
Niets mis mee zou je denken, welke mama verwordt niet tot een oud verhaal. Maar hoe verhoudt zij zich tot papa, die al haar gereedschap afstompen liet.
Overigens en tussen 2 () die eerste strofe struikel ik over het afkappen der regelen.
Dit soort versen reken ik tot het product van hybridisering waar bij het fylogenetisch ergens tussen proza en poezie in staat, zeg prozie meer dan poeza :-)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
