hij denkt en denkt zich ongelukkig
hoort woorden die er niet zijn
voelt zich in een hoek gedreven
néé dit leven is echt niet fijn
hij is een metaal gehandicapte
onthoud elk woord zoveel pijn
een jaloerse leeft zonder te leven
vrienden willen echt er niet zijn
hij is een plant die spreken kan
gevoel hier niet ontkiemen wil
ziet en voelt alles grijs in grijs
zijn hersenpan staat nimmer stil
’n knappe vent met witte tanden
toch een plantje van roer me niet
verlegen glimlach niet begrepen
achter elk woord een stigma ziet
zou er alles voor willen geven
eenmaal aanvaard zoals hij is
zich niet steeds de lul te voelen
maar zijn leefwereld is ongewis