Laatste halte
hij scheurt haar uiteen, waar zij krampachtig poogt
de resten bijeen te klemmen, verwaarloosd maar intact
alsof de vernedering nog niet op zijn hoogtepunt was
kromde zij haar handen om zijn gedachten en kneep
tot enkel irritatie nog een vorm van communicatie was
verleden en heden drijven ineen, als olie en water
los van elkaar maar toch verbonden met hart en ziel
waar vuur zich laat ontploffen in verwoesting
die de wereld laat vergaan, gevoelens uiteenrijt
en in luttele seconden laat beseffen dat dit, niets is