|
heel mijn zijn is lijf
als ik adem, word ik
zingend geboren in het begin
tussen mensen geen woord
geen God want verleiden
start niet met een appel;
’t is het lascieve strelen van blikken
de gave van vrouw genadig te zijn
in haar schoonheid als lach
en mocht ik blind zijn zullen mijn handen
het van haar lippen lezen als kus
in een moment, meer dan toevallig
geborgen tederheden zijn altijd daar
wanneer ik ernaar verlang voel ik nabijheid
bedwelmt mij de geur van je wezen;
alleen al hoe je in mijn ogen kijkt
opent mij reeds het hart.
sunset 16-02-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
