|
zo breekt het koord en val ik
naar beneden volg de angst
van mijn schreeuw stopt
de dans tussen lege glazen
duiken dromen en visioenen op
van zwak belichte figuranten
in 't beeld bevroren
ergens in mij zwijgt het verwonderen
over woorden die ik schreeuwend slaak
in mijn mond reeds de stilte
dat is mijn blues
alweer verloren
knoop ik strengen van het touw
verwelkom warm
dit lijf van de toekomst.
sunset 10-08-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|