|
Hoe heerlijk is de cyclus der getijden.
Hun wisseling gaat eindeloos maar door.
Aan elke zomer gaat een voorjaar voor.
Men kan erna een najaar niet vermijden.
Een winter volgt. Een ringlijn is het spoor
waarop seizoenen volgens schema rijden.
De punctualiteit kan mij verblijden,
wanneer ik weer de lenteklokjes hoor.
Ik moet u iets bekennen tot besluit.
Het leven vind ik mooi. Toch ben ik boos.
Ziezo, nu is het hoge woord eruit.
Waar zal m'n nieuwe lente zijn gebleven?
Ik voel me helemaal niet eindeloos:
ik ben nu in de winter van m'n leven.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|