|
hem kleeft het stof slechts op de schoen; de zomer die door ‘t maïsveld ging hij plukte er de laatste korenbloem en nam zijn gouddukaten mee
hem bleef een kus op zongebruinde huid de zomer, door de wind vertrouwd die achter gindse horizon een wintervast tehuis nu bouwt
mij blijft ‘t herinneren aan warmte die door mij stroomt en hoop blijft mij dat er weer snel een nieuwe zomer komt.
sunset 05-12-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|