|
voor even ligt de slapeloze nacht nog op daken
en zwemt dan krachtig ver vooruit de lente in;
hoog boven mij een eerste scheur in 't zwart
- nog slapen huizen in een stad waar weldra
mompelende stemmen als onbekende sterren
in wilde ongekende stroom van kleuren
heel koninklijk bezit van nemen
langzaam schemert de zon en breekt het dek
van wolken in watervallen licht vanuit de einder
zet zich geluidloos dag in het gelid en plassen
uit het gisteren geboren, spiegelen haar glans;
mijn adem stokt wanneer een merel zacht gaat zingen
en ik mij aan het leven overgeef, de liefde
heeft nog nooit een strijd verloren
sunset 30-04-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|