|
Toen ik op de wolken liep
en mijn eigen wereld schiep
was het net of iemand riep
dat ik dat moest laten.
Ik was nog in alle staten
en had dus niet in de gaten
dat ik door dat harde praten
niet meer doen kon of ik sliep.
Toen de dag zich openbaarde
en mijn kin opnieuw verhaarde
en de stem steeds weer verklaarde
hoe te laat het wel niet was,
en mij ongemeen de les las
net of ik weer voor de klas
vertellen moest hoe onze Bas
zijn dromen elke dag bewaarde.
16 april 2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|