|
in twaalferkring ben jij het wilde kind
over je wangen parelt eerste zachte regen
de haren kroezelen in onstuimige wind
jij bent nog jong maar zeker niet verlegen
jouw ding zijn niet de droef serieus zaken
jij fluit brutaal heel eigenzinnig met gespitste mond
waar andere treuren is er niets dat jou kan raken
in waterblauwe ogen kijkt men tot op je grond
achter je voorhoofd logeren onzin gein en niet het moeten
je doet al helemaal niet wat men graag van je wil
en rond je neus huppelen de eerste zomersproeten
er is geen eentje zoals jij, april.
sunset 07-04-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
