waarom een schoot
om het hoofd in
neer te legggen
levenslang te teren
op een enkel woord

waarom een woord
als alles wat ik liefheb
sterft als nooit gehoord
alleen de dichter danst
 
waarom een stem
die oplost en vervluchtigt
niet buiten zinnen kan
een dichter danst

zo bedreven in de liefde
moet het toch te leren zijn
oefen in herwonnen
maagdendom
het leven in onstof
verglijdt

leer mij het
versterven aan
droog als hooi verteert
het leed in vuur en vlam
zo snel als hoop vervlogen

een vrouw steevast
verlangt het bed des doods - niet ik -
niets ontziend en ongesteld 
word ik ter hand genomen

daar komt het met een schreeuw
in deze tijd
zonder een spoor
zonder een woord
zonder afscheid

en dan
als een en al verleden is
blijf dan een stem
een vreemde liefde
begin daar
waar de hartstocht haar verlaat

vergeet de woorden -
ook een dichter danst
en ik geloof in ritme
zeg hem ga niet voorbij
en hij beklijft