|
so wie man Tage zählt: als Wogen
die bei der Flut das Meer sich fluchten
zerrinnen Lebensstunden durch die Hände
und in die Einsamkeit die vor mir ausgestreckte
menschenleere Strände
ich stolpere durch bereits gelaufene Schritte
die Spuren haben sich im Sand begraben
der Gischt in mein Gesicht umarmt Tränen, ich weine
bis die Meere überlaufen und noch zeigt Himmel
mir nicht sein Erbarmen
es gibt nur Tage die in Nächte sich verlaufen
ich weine und der Gischt in mein Gesicht
umarmt Tränen bis die Meere überlaufen.
sunset 06-07-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
