|
en horen bij
- er liggen riolen achter
wolken waar vurigheid slaapt
en dadeloos wordt weedom
door wie je bent -
door de wolken zucht ik
een dag de kamer in
en strooi luchtrozen over
wat ik altijd weet
het is voor de diepte
om me te laten zien
door de lieve lenteogen van
een lelie in een oase
zwanger van de illusie
fluistert een ruisvoorn
in het riet van de wind
teveel bloemen geuren zij
de fontein klettert en
de libelle vindt de dood
een waterspin de wolken
op de spiegel die verlicht
het wordt alweer donker
zie hoe de spinnen verdwijnen
moeder eend kwaakt ze bijeen
en we lopen naar de overkant
(c)MickeyF - 28 mei 2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|