|
|
|
Geschreven door milou |
|
|
vroeger was je klein
een piemel zoals zovele
je kon maar weinig
alleen zeiken
maar dat deed je goed
je zat meestal in mijn broek
niemand die naar je vroeg
je groeide met de jaren
en zekere dag stak je mij in lichterlaaie
je hief je kop op onbeschaamd
eiste je plaats op in mijn bestaan
je overwon de zwaartekracht
keer op keer
wees naar de hemel
groette het andere geslacht
bood krampachtig je diensten aan
ik zat ermee
mijn jongeheer
ik moest voor jou bemiddelen
dingen zeggen om van te bibberen
mijn liefde verklaren in alle talen
opdat jij weer eens kon glibberen
je werd een hond die ik regelmatig
moest buitenlaten
je hebt mij-'t is waar- veel plezier bezorgd
maar ook soms zwaar in de schulden gestort
ik kon niet al mijn avonturen op jou verhalen
en moest vaak met liefkozende woorden
jouw gelag betalen
je had mij in je macht
en ik bleef ijverig brokken maken
je bent gelukkig wat stiller geworden met de jaren
en ik geef toe nu op mijn oude dag
mis ik soms je begerig hemel-staren
je bent bijna weer zo klein als vroeger
je kunt maar weinig meer
alleen zeiken
maar dat doe je nog goed
voor je leeftijd dan hé
jongeheer!
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|