|
het leven verdwijnt in plekjes tussen sprietjes gras
en woorden spreken zich glad zoals wormen
door vogels uit pas geploegde aarde getrokken
dakloze vrouwen koken als eten paddenstoelen
in de hoop dat zij niet giftig zijn
en schenken goedkope wijn; wonen doen zij
met vogels op takken van hoge, oude sparren
als het regent schuilen allen onder vliegenzwammen
zingen over liefde en delen en slechts kraaien
draaien luisterend hun kopjes naar hen toe
want zo is nu eenmaal de wet: het vlees wordt genaaid
en aan de halmen gebonden, onwrikbaar en star
mededogen geldt enkel voor hen die voldaan
zich nu nog steeds verder verrijken
sunset 23-10-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|