|
Overkomt mij
in werkelijkheidsdromen
geen zuurstof krijg ik
dan door jou
sprakeloos ben ik
want jij bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou
door je ogen verruimt
mijn blik naar oneindig
jij lieve ziel zuivering
zo zijn we elkaars onderkomen
stort je gedachtenstroom maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze huivering
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|