|
Ze was een rasechte boxer, ter wereld gebracht door Romy, de boxer die reeds meer dan twee jaren het wel en wee binnen ons gezin beïnvloedde.
Juist omdat Romy alles had wat een boxer moet hebben, zoals adel, waaksheid, onvoorwaardelijke trouw en een vriendelijk karakter, wilden wij graag een puppy van haar, in de hoop dat het puppy alle goede eigenschappen van haar of zijn moeder zou vererven.
Romy perste op een dag elf boxerbaby's uit haar wanstaltig gezwollen lijf en al gauw kon je zien welke de meest ideaal gebouwde boxers zouden worden. Reeds voor de geboorte beschikten de puppy's over goede tehuizen, daar hadden wij zorg voor gedragen. Nu restte ons slechts dat ene puppy uit te zoeken dat met de moeder ons gezin zou gaan besturen.
Ik had daar geen stem in en terecht want Corrie, mijn vrouw, sloofde de ganse dag en vaak ook de nacht om het voltallige piepende, poepende, plassende, drinkende en vretende elftal in leven te houden. Voor de hand liggend dus dat zij het meeste recht had op de keuze.
Zij koos voor de underdog. Het was een heel donker gestroomd teefje, hoog op de poten, broodmager en immer te laat als het op snelheid aan kwam tijdens de maaltijden.
Ik berustte in de keuze, moest dat wel want zoals bekend had Corrie de eerste rechten. Nooit hebben we spijt gehad van haar keuze want het puppy, we noemde haar Saskia, groeide op tot een volmaakte huisvriend.
Vermoedelijk was Saskia de gekste boxer die ooit heeft bestaan. Zij was ook volstrekt zorgeloos, in de beschermende schaduw van haar sterke moeder. Voor de grap viel Saskia soms veel grotere honden aan en als die dan nijdig werden schuilde zij als de weerlicht weg achter haar moeder.
Saskia was behalve vermoedelijk de gekste ook de vermoedelijk liefste boxer op dit halfrond. Ik heb haar nimmer kwaad gezien en ben er zeker van dat zij nooit geweten heeft wat boosheid is.
Hoe raar het ook mag lijken, ze lachte altijd, nee niet zichtbaar met haar "gezicht", maar met haar hele lijf. Als je haar naam riep kwam ze met clowneske sprongen op je af en kronkelde haar magere lijf in de gekste bochten. Onverbeterlijk sprong ze soms tegen mensen op om een gastvrije lik over het gezicht uit te delen en veroorzaakte daarmee menige bloedneus.
Grote aantrekkingskracht oefenden rottende vissen, die door hengelaars werden achtergelaten in het nabije park, op haar uit. Saskia rolde zich wellustig over - en door de stinkende kadavers en danste voort over het gras, hier en daar een reukspoortje zettend.
Ze was nog heel jong toen ze op een keer een eend achterna rende die laag in de lengte boven een sloot vloog. Na een eind heel raar sprinten, waarbij haar oren haar op dombo deden lijken, kwam ze bij een kruising met een andere sloot. Omdat de eend rechtdoor vloog volgde Saskia haar en ontdekte te laat dat de dikke laag groen kroos gedragen werd door stinkend modderwater. Ooit een stomme boxer gezien met een prak kroos op de paniekerige kop?
We hebben er vreselijk om gelachen en daar was Saskia niet blij mee. Misschien dat het daardoor kwam dat Saskia nooit heeft willen zwemmen, dat verrekte ze halsstarrig.
Zonder haar moeder, Romy, te kort te willen doen die meer de bezadigde en beschermende onmisbaarheid was, kan ik stellen dat Saskia in benarde tijden de kurk was waarop ons gezinnetje dreef. Zij brak soms de spanning door de gekke invallen. Als er al een hondenhemel bestaat, dan hangt Saskia daar beslist de clown uit.
|
