|
hoe alles wat in aarde begraven was
zijn kop opsteekt in vuur en vlam
bonte kleuren op een frêle steel
ik loop op mijn laatste benen tussen
de perken rusteloos heen en weer
soms schrijf ik nog wel eens een gedicht
voor een bloemlezing die niet wil bloeien
fossiele brandstof steenkool antraciet
oude knoken waarin verkalkte hersenen koken
krakkemikkig vuurwerk dat niet wil ophouden
gewelddadige flitsen die mijn schoonschrift
feestelijk bederven
drammerig ineens als een dreumes die uitgeroepen
slaapziek begint te lallen
bonte kleuren op een frêle steel
die naar de avond toe uitdoven en walmen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
