|
aan mijn water valt treurig te spotten
met kijkers, al blijft het afzien
te zwoegen met dat getier in het riet
niet dat jij het ziet bovendien
klauw maar mee, zet je nagels uit
en heb moed om bij mij te blijven
geen enkel gebaar kan mij tegenhouden
pikken zal ik als dat nodig blijkt
niet langer mijn snavel laten snoeren
achterhalen is weldra geen optie meer
geschaad vertrouwen laat ik wel achter
gekortwiekt en alleen vrijheid tegemoed
Uitdaging Lieverdje
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|