|
[Foto: http://bit.ly/bUl0wT]
Ik computer, dus ik ben. Wat? Wie?
Hier en nu in elk geval een verbondene
met het wereldwijde web der webben.
Een nettenboetster vlocht mijn draadje in
en nu heeft een centrum vol met koude
gangen en zoemende kasten ook mij
in ‘t oog. Haastig spring ik in het diepe
en zwem rondjes in een oceaan van kennis.
Een hommel stoort mij zoemend. Even besta
ik weer los van het scherm. Ik sta op en drijf
hem naar het open raam. Hij kiest de vriiheid
en ik benijd hem. Ik wil hem volgen. Hij is
toch net als ik te zwaar om te kunnen vliegen
maar hij kent een trucje dat ook ik beheers,
in mijn dromen.
Ik schuif weer aan tafel, ik computer weer
en ik besta ingeperkt door middel van de
‘weergaloze mogelijkheden der techniek’.
Ik computer en ik ben
een element in talloze verdienmodellen.
Ik ben heel actief, een nijvere bij die bij elke
tik gerinkel hoort.
Ook deze eenzaat in zijn moderne kluis
is niet alleen. Hij nadert de duizend vrienden
en in één van zijn sociale netwerken zoemt
zefs een zwerm van zeker een half miljard
mensen. Geweldig toch?
wij zoemen hier
en een verre imker
oogst
|