|
in het ene draagt tijd diep hemelblauw
vogels naar het veen, zaagt schemer noest
aan 't tragisch lachen van boomstronken
- een slappe wraak: in uren die ons scheiden
duwt een skelet tegen doden die nooit overgegaan –
barsten dennenappels open en verschrikken
donzige pekzwarte oren van vleermuizen
in het andere moment
het stille onafgewerkte wij
geankerd in woorden en stemmen
achtergelaten in een taal die zich
bloemrijk doorheen poëzie kronkelt
sunset 07-05-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|