|
Ik spreek in stromen
onophoudelijk lang
klimmend en turend
over ruwe woorden
Ik spreek om vertroosting
vraag om woorden en klamp
klamp me er aan vast
in de hoop dat iemand ze begrijpt
Ik spreek radeloos en verloren
wentelend in verlangens
van ware liefde en ik zwijg niet
beschrijf muren vol met hartgeklop
Er is geen weerkaatsing in de ronde ruimte
en zacht garen valt in plukken om me heen
ik raak er in genesteld, gevangen en verloren
en verlies mijn adem in eeuwige stilte
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
