|
hij doopt zijn zelfmoordlustig brood in bloed dat warm uit doorgesneden polsen stroomt hij heeft het eind al menig maal gedroomd er zijn gebroken harten mee gevoed
maar steeds werd het verlangen ingetoomd door onbestemd benul van kwaad en goed een straffe stem dicteert wat mag of moet dat dominant elk kader voor hem zoomt
het grote bad waarin het water rood gekleurd raakt en een zinkend lichaam traag vermoeide ogen lijken zwaar als lood
de geest zakt tergend langzaam naar omlaag het lichaam ligt al ruim seconden dood in deze porseleinen sarcofaag
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|