 |
| Paul_Bernhard - 10:53 14-01-2006 |
|
|
Â
Langs de lijnen der geleidelijkheid
zet hij dwarse voetstappen
op een aarden weg
Gevlucht, onzichtbaar
op het enigst woordenpad
waarvan hij aankomst kennen wil
Zoveel malen thuis gevonden
grijpt hij moerascipres’ laagste twijgen
en trekt zich voort, triomfgloed
in zijn ogen flonkerend
naar god, godin gelonkt
geen enkeling die hem volgt Bloedend eigen lip verbijtend
tast hij onbegrijpend, struikelt over
uitgestrekte stronken vloekend, huilend
Steeds meer minder! Een woud van zinnen, opnieuw beginnend
bemint hij slechts zichzelf, weet zijn wezen
ongevraagd, maar toch geboren Krimpend tot een grauw karbonkel
glijdt hij rijpend tussen eigen afdruk
schaduwen van gedroomd bestaan
en gruwt als vlijmscherp in
zijn blik verschijnen de eigen voetstappen
gevuld met regen
achterstevoren
|
|
|
Reactie gegeven door ava_lon - 01:52 16-01-2006 |
|
|
|
Hoi Paul,
Ik vind nu je bericht pas..ik waardeer de manier waarop je m'n reactie op je gedicht beantwoordt...dankjewel daarvoor
zoals jij van jezelf zegt dat je geen poëtische hoogvlieger
bent, zo kan ik ook van mezelf zeggen dat ik geen hoogvlieger ben wat recenseren betreft..trouwens ook niet wat het dichten aangaat. Ieder schrijft op eigen wijze in een heel eigen stijl..en ik wil niet alleen maar iets zeggen over gedichten die me aanstaan, maar ik probeer open te staan voor ieders werk hier en geef daar zo goed en zo kwaad als ik kan mijn mening over. Soms zeg ik dingen die ik veel later moet herzien omdat het gedicht moest rijpen of omdat reacties van anderen mijn aanvankelijke mening veranderden
Ik merk wel dat als een bepaalde stijl me niet aanstaat het erg moeilijk wordt om iets positiefs te benoemen en mijn streven is zover te komen dat ik mijn eigen smaak w.b stijl en woordkeuze bv, los kan laten bij het beoordelen van het werk van een ander
tot je volgende gedicht Paul
groeten
ava
|
|
Re: Onbegrip als wegwijzer |
|
Reactie gegeven door Paul_Bernhard - 18:11 15-01-2006 |
|
|
|
@ava_lon, het is geen dichter gegeven élke lezer aan te spreken. en dat geldt voor ondergetekende uiteraard nog veel meer, want wie of wat ben ik nou? In ieder geval geen poëtische hoogvlieger. Dit zul je dan ook in je achterhoofd moeten houden als je me leest.
Toch vind ik het al bijzonder dat je wél de moeite doet, en voor een keer zal ik proberen uit te leggen hoe zo'n gedicht bij mij werkt, en vooral die ene zin waar je je zo aan stoort.
Zoals (helaas) zo vaak gaan veel van mijn gedichten over hetzelfde cirkeltje waarin ik draai. Net zoals mijn fotografie draait het om expressie van mijn gevoel. Gevoel, dat ben je niet, dat héb je, las ik ooit ergens, in het een of andere zelfhulpboek. Om daarmee aan te geven dat een mens de baas kan zijn over zijn gevoel.
Mij is dat nog nooit gelukt, en ik wil het ook niet, want uit mijn gevoel komen mijn gedichten en fotografie voort.
Dit gedicht gaat over mijn poëzie, en het maken er van. Vooral die ene zin is van belang, steeds meer geschreven maar grote twijfels hebbend aan of het wel ok is wat ik de laatste jaren geschreven, gefotografeerd, én samengevoegd heb. Is meer niet minder geworden, zo vraag ik me af. Het mag dan een draak van een zin zijn, hij is op een bepaalde manier essentieel.
En ik ben dan ook blij dat er tegelijkertijd een reactie van iemand staat bij wie het gedicht wél naar binnen lijkt te gaan. Wat uiteraard helemaal niets wil zeggen over jouw beoordelingsvermogen, begrijp me niet verkeerd! ((-;
groet
|
|
Re: Onbegrip als wegwijzer |
|
Reactie gegeven door Paul_Bernhard - 18:08 15-01-2006 |
|
|
|
@Tamarinde, dank voor je reactie dus, en voordragen heb ik tot nu toe op aandringen één keer gedaan, en daar raakte ik overmand door mijn eigen emoties. Geen afstand genomen van eigen werk, zo noemde Annemieke Steenbergen dat, die toevallig op hetzelfde podium stond. Toch heb ik nog nooit het idee gehad mijn gedichten te schrijven om voor te dragen: ik maak ze om ze samen te voegen met mijn fotografie, en wilde het oorspronkelijk daarbij laten. Maar diverse reacties op geëxposeerd werk doen me nu meerdere kanten uitgaan... Dus wie weet.
groet
|
|
Reactie gegeven door Tamarinde - 11:06 15-01-2006 |
|
|
|
het gedicht spreekt me aan. Ik vind de derde strofe het sterkst. Zonder meer en minder. De vierde strofe vind ik het minst. Ik zou deze graag eens horen voordragen, ik denk dat het dan het meest tot zijn recht komt.
|
|
Reactie gegeven door ava_lon - 10:58 15-01-2006 |
|
|
|
op het 'enigst' woordenpad ,..of op het 'enige' woordenpad?
'Steeds meer minder' > dat is denk ik een van de ergste regels die ik ooit in een gedicht las..een voorbeeld van 3x niks
ik heb je twee keer gelezen nu Paul en ik kan tot mijn spijt niet anders zeggen
dan dat het me niet aanspreekt..je bereikt me niet
het enige wat ik wel goed vind is
/en gruwt
als vlijmscherp verschijnen
zijn eigen voetstappen
vol regen
achterstevoren/
( heb het wat veranderd daar)
groeten
ava
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
