Ruigrok zwemt in zijn gedachten
rond. Dat doet hij met een mooie
crawl. Niet om te imponeren, maar
het schiet wat harder op. Hij zoekt
naar de verdwenen wens. Ooit is die
ontstaan en hield hem wakker, maar
nu is hij hem kwijt.
Hij stuit op inzicht, oude walging
en een beetje muf geloof. Zijn dode
vader zwemt een stukje mee, maar
legt het af tegen de stroom. Verveling
vult de gaten tussen bitterheid en
droom. Geen wonder dat zo'n wens er
niet gedijt.