|
het verschiet hier naar kleurloos
en vlotten, ho maar
zo drijft de wind zijn stammen voort
aan de oppervlakte golven
ritmes, glad en onstuitbaar
grillig beluisteren zij
toch hangen jurkjes aan de brug
tollen om hun as
wenden beurt na beurt hun rug naar de spiegel
© dio tha cilany
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|