|
diep onder zonneschermen
op ’t strand kijken hoe naakte
voeten het schuim verder dragen
bonte vliegers hoekig lucht verdelen
als mozaïekboog de hemel
een windvlaag, snel als meeuwenvlucht
over helder krullende golven
als ‘t haar van mijn kleinkind
dat in zomer verborgen rimpels vult
en dan het rustig verglijden van tijd
op de huid de zoutwarmte van lucht
tot laat in de avond bossen in de rug
van donker wordende huizen
licht op de zoom van het water
verzamelt het teken voor zoekenden:
daar moet je heen.
sunset 25-08-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
