Ellen
Het zonlicht, gefilterd door het bladerdak,
haar blonde haren, doorschijnend als een
Stralenkrans, haar gezicht in de schaduw,
het gaf een waas van geheimenis.
Een wolk van lelies omringd mij in geur;
als zij mij kust, teder, een liefdeskus.
Mijn hart smelt, mijn lichaam verslapt, als
ik verzink in haar omarming, haar liefde.
Ik houd van haar, er zijn geen woorden,
geen woorden, die zeggen hoeveel.
Auteur: Wil Breuker, juni 2008