|
'k groei op met de schaduw
van rokende schoorstenen
en vergeten steenkoolmijnen
beekjes, paarsbloeiende heide
berken en mijnwerkershuizen
die ik verloochen en schuif me
voorwaarts in mijn jaren, traag
de sedimenten op mijn tong
kiezel tussen mijn tanden
stopt 't knarsen nooit
gaat dieper tot in de wortels
en mijn stappen gaan verder
door in de altijd lopende tijd
sunset 28-11-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|