naar kamperfoelie met ‘t huis eromheen kwam
hij uiteindelijk terug als verwacht doof
als Oost-Indische kers en alleen wit
als een lammetje klaar voor de slacht

dubbel het beeld dat zozeer als de muren  
steeds weer werd witgekalkt hoe hij ook schreef
dat wit niet voor altijd kan blijven duren
het hart uitverluisterd dat steeds overdreef 
 
tot het tenslotte zwicht voor de leegte van één
halleluja alsnog ongebroken de zucht
om naast stilte ook lichter te zien
dan ik hem aandoe van rusten verstoken  

onaf bleken twee paar witte handen
rafels als franje aan losse verbanden   

--------oude versie: 

het oude huis met rondom kamperfoelie
weerom toch als had hij dat ooit verwacht
doof als Oost-Indische kersen dat bedoelt-ie
wit als een lammetje klaar voor de slacht
een dubbel beeld dat zozeer als de muren
werd witgekalkt hoe dikwijls hij ook schreef
dat wit niet voor altijd kan blijven duren
het hart dat uitverluisterd overdreef 

tot het tenslotte zwichtte voor de leegte
van één ongebroken stuwend halleluja
de zucht hierin naast stilte ook het licht te
zien wat ik hem steeds weer aandoe, ja, 

onaf toch bleken twee paar losse handen
beweeglijk en doelloos alsook franje