|
wakend in nachten luister ik jou, stad het steunen dat jouw huizen kreunt na kwellende grijs–kille dagen
ziek schuur je in jouw halfslaap dendert langs pleinen, straten en over daken van kruispunt tot kruispunt
in donkere riolen loeren hongerende ratten ver van schoorstenen, vurige adem Gods vingers in ‘t saaie landschap
onder mijn raam lompenverzameling vergeten gestalten met grauwe gezichten vrolijk naar ’t schijnt knipoogt het licht voortdurend oranje en slaap …
wat blijft is regen tegen het venster en eentonig gekras van de kraaien mijn hand op jouw kussen en jij je onderzoekende blik in mijn morgen.
sunset 08-12-2008
|