|
de golven likken je voeten
trouwe honden met een zilte tong
je gooide al zo vaak
een stok in het water
dat ze dankbaar
op je afstormen
met witte hoge vachten
tot ze bij jou gekomen
schuimbekkend neervallen
en in het zand bijten
je ziet ze één voor één
in de aarde verdwijnen
dagen later
blaffen ze nog in
je aders
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|