 |
| FransVlinderman - 23:01 02-03-2007 |
|
|
zijn hart kent de kilte
die tocht onder de deur
al jaren terug gesloten
voor degenen die beter niet
maar het kan nog bloeden
druppels zonder kleur
opgeleefd en uitvervaald
een verschoten orgaan
dat enkel nog kan slaan
vanuit zijn eigen natuur
levend, maar veel te zuur
spreekt hij in azijn
de taal van verdord
met in zijn herinnering
de smaak nog van haar
in een zilveren kamertje
en bloemen aan de deur
|
|
|
Reactie gegeven door jalF - 19:10 03-03-2007 |
|
|
|
Dag Frans,
Een boeiend thema dat voor mij eigenlijk al in vers 1 z'n hoogte punt bereikt. Je hebt het daar al heel mooi verwoord.
De suggestie dat er nog iets kwetsbaars is overgebleven zegt me genoeg.
Roept ook mededogen op..
De twee andere verzen voegen er dan eigenlijk niet zo heel veel meer aan toe, sterker nog, ik ervaar dat vers twee er zelfs afbreuk aan doet.
Dank voor het delen!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
