onder strakke wind wuiven pluimballen
ongelijnd maar kathedraalsgewijs
groeien zo ruïnes vol papaverklanken
rood en groen opgesnoven verwandeld in vertellingen
bij koudvuur en sterretjes uit de lucht geplukt
in volle handen aangemaand tot kale kleuren
verwaaien perkamenten rolmodellen
gemoduleerd in glanzende ochtendgeluiden
daar wordt de tijd in maten gegeten
onder een strak fladderig gewelf
gewolkt en onbezuurd schoongeregend
gaapt de dichter
© Dio the Cilany