|
de vaart bij avond, dovend licht nog klaar
en helder kleurende in tinten
die slechts bij avondval behoren
stil water dat spiegelgetrouw het schouwspel
dubbelt, de ondergaande zon nadert haar beeltenis
versmelt tot één felgloeiende
explosie van licht, het oog moet afgewend
de bomen, huizen: schaduwen
oplossend in het duister
°
laten mij achter, eenzaam
aan het stille, zwarte water
maarten
|
