|
Rusten
het bloed kruipt door zijn aderen
waar het ooit onbedaarlijk stroomde
hij zit daar kijkt met vermoeide ogen
over het vlakke land dat is gespeend
van heuvels bergen en van dalen
als spiegel van zijn grijs bestaan
daar loopt de jongen die hij ooit was
in korte broek en grote wilgenklompen
een glimlach maakt zijn mond heel breed
de herinnering uit een ver verleden maakt
hem even blij en jaloers op dat prille jong
dat hij in goede momenten nog immer is
op het veld ziet hij de stoere door oorlog
vertekende maar verliefde jonge man zich
verheffen en tegen de wind in overwinnen
wat hem op zijn weg belemmeren wilde
het lange leven vol dromen en fantasieën
trekt aan hem voorbij waar hij zit en rust
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|