|
Jij bent mijn golf
mijn trek naar de kust
mijn zout op zoet
als je me nu eens voor een keer niet meesleurde
terug naar jouw monding van praatgoud
kan het blijkbaar niet beheersen, ook niet zoeken onderwijl
maar wel bewegen als jij me zet
honderd meter onder peil
en dan weer naar voren
sporen in het zand
niet meer alleen
mijn zucht naar jouw wand
eventjes alleen maar liggen
met jou zo naast me, zon in mijn gezicht
jij zal altijd bewegen
ik....
nu even niet
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
