Oh, scharlaken luchten, schreef de
slechte dichter moedeloos. Je zag
direct dat heel de lucht hem niets
meer interesseerde. Alles ging maar
dood, dat wel.
Gooi maar in mijn pet, de weg is lang
en vruchteloos. De benen die het
moeten doen staan sombertjes paraat.
Zwaaien naar de leuke meisjes en
de kroegen overslaan, komaan!
Mooie dingen maken, schoppen naar het
oergevoel en alles overstijgen.
Stappen zetten, meters maken, zwaar
getroffen afstand nemen, lachen tot
er oorlog komt, oke?