|
jij die nu in het groene gras huppelt
in eeuwige zomer
en trommelt met je pootjes
waar heb je de winter gelaten
en de zwarte bergjes aarde
waarmee je kopjes tot de
bodem vulde
van elk woord heb je ballast gegooid
en maakt nu overal vuurwerk
in de ronde
je rollebolt en verstrengelt
tot verblindens
je pretoogt
nu achter witte bruidsluier
met al ons verdriet
in een kleine zwarte doos
het zijn nu bloemen
die je strooit
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|