 |
| Marion Spronk - 09:59 06-05-2012 |
|
|
wat ik zag komen
is nu dichterbij
je trekt je wazig kleed
van onaanraakbaarheid
als tralies om je heen
de spoken van je angst
maken het einde van de weg
zo donker en vol gaten
ach, kon ik met je gaan
tot het einde van de brug
.
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 10:13 06-05-2012 |
|
|
|
prachtig Marion, dit komt diep rakend binnen!
graag gelezen, 88
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
