|
Carogna - 16:12 06-12-2006 |
|
|
twee torens beheersen het bord ze plaatsen de schansen waarachter de laatste kaart getrokken wordt
de toren voorspelt ze het lot dat gewaand vertrouwen door torens met rechte lijn in diepte stort
het besef slaat duidelijk kort met vleugelslag langs ogen en fluistert dat alles tot slot toch verdord
nimmer zullen de zon en de maan zo teder aan de hemel staan
de laatste kaart is getrokken
|
|
|
Reactie gegeven door Carogna - 15:19 07-12-2006 |
|
|
|
dat alles tot slot toch verdord (is)
het weglaten van een hulpwerkwoord is allerminst fraai... het spijt me.
maar in de tweede persoon (verdort) zou alles tot slot pas verdorren, terwijl het verdorren al reeds aangevangen is en tot slot voltrokken......
de toren zelf is binnen de grote arcana (van het traditionele tarot) kaart nummer zestien.
de kaarten van Marie Anne Adelaïde Lenormand hebben inderdaad een andere nummering waarin de toren nummer 19 is (die dezelfde betekenis als in traditioneel tarot draagt) en de ster nummer 16.
de zon en de maan zo teder aan de hemel, staat voor de kaarten: zon en maan, die samen het doorbreken van irrationele angst en de beloning die daarop volgt aangeven.
enkel de laatste kaart in deze driekaarttrekking is de toren die lijnrecht (als de torens in het schaakspel) en onverwachts, zoals de toren betaamt alle gewaande zekerheden ineen doet storten .
wellicht verdort alles tot slot dus toch??
dit was wat ik erin gelegd heb, maar als bij veel verborgen geschriften blijkt een ruimere interpretatie mogelijk.
dank,
|
|
Reactie gegeven door Carogna - 14:11 07-12-2006 |
|
|
|
beste,
ik besef me terdege dat het hanteren van cryptiek in poëzie vaak tot onbegrip leidt, en dat een verborgen betekenis eist gevonden te worden.
Wanneer een schrijver slechts zichzelf als publiek heeft is het nut van een gedicht discutabel.
Daarom ben ik van mening dat cryptische gedichten naast hun heimelijke inhoud ook esthetische waarden dienen te hebben zodat diegene aan wie de inhoud voorbijgaat enerzijds verleidt kan worden deze te ontcijferen anderzijds slechts van de schoonheid ervan kan genieten.
wanneer echter in uw geval zowel de inhoud verborgen blijft als op de schoonheidszin geen beroep gedaan wordt denk ik dat het gedicht niet voor u geschreven is.
maar wanneer ik hier mijn enige publiek blijk, bij deze mijn oprechte verontschuldiging voor het plaatsen van het gedicht, dan had ik het voor me moeten houden.
groet,
Carogna
|
|
Reactie gegeven door Pietersz van Calumburgh - 11:01 07-12-2006 |
|
|
|
dit is voor mij geen spannend schaakspel
- twee torens
- DE toren
- het besef slaat duidelijk kort ?
- dat alles tot slot toch verdord > = niet fraai
" nimmer zullen de zon en de maan
zo teder aan de hemel staan "
hier wringt het zoete van zon en maan en het woordje "zo" slaat als koe op Dirk.
De conclusie " de latste kaart is getrokken" valt voor mij als een gestoken kaart uit het spel.
| groet, |
|
|
Reactie gegeven door Beli - 00:28 07-12-2006 |
|
|
|
'nimmer zullen de zon en de maan
zo teder aan de hemel staan'
Ik begrijp deze zin niet...Waar slaat de 'zo' op? Zo teder als...?
Ik weet niet of het daardoor komt, maar ik snap het hele gedicht niet en precies bij dat 'zo' begin ik te denken, dat het niet aan mij ligt.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|