|
VATTEN
op het bord
dat groter is
dan mezelf
reduceer
ik het spel
tot in mijn hoofd
sluit mijn ogen
en laat niet los
ik wil grijpen
wat zich niet laat
door mijn handen
en wat zich laat
ontglipt me
als water
te kort in de kom
van mijn palmen
om ervan te drinken
aan mijn tong
nu het zout
wat er bleef
op zijn beurt
in achtervolging
op het vocht
in mijn lichaam
en zo jaagt
alles op iets
en niets
laat zich ooit
helemaal vatten
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|