|
Overvloed toegevloeid
naar de vergeten behoefte
een opgeloste liefde,
die geen weerklank meer zocht.
Lege verdorde armen
het omarmen ontwend
laten nu liever liggen
wat zijn waarde
zo lang geleden al verloor.
Het niets was voldoende
waarom nu nog toevoegen
wat door ontbering
nutteloos geraakt was?
Nu de wens,
die geen wens meer was
eindelijk vervuld werd
huilden daarin alleen maar tranen
van het lange zinloze wachten
en kapot gedroomde dromen.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|