|
Het verhaal dat niet bestond
omdat het niet vertelde,
maar slechts de zwart
met witte beelden droeg
van een oude stomme film.
Het had geen handen en geen voeten
maar zweefde door de lucht
als een zware noodlot-sfeer,
die maar langzaam over woei.
Het wilde aan geen woorden klemmen
omdat door woorden vastgehouden
het steeds opnieuw die zelfde
nutteloze haat weer droeg.
Laat het boek maar ongelezen
en de ogen stijf gesloten,
opdat na elke koude winter
weer een nieuwe toekomst bloeit.
|