|
|
ik bevond me op de Schalkburgerstraat
genageld aan een schandpaal
om mij heen stonden mannen en vrouwen
kinderen waren, op mij na, niet toegestaan
er werd gegooid met rotte tomaten
leuzen vlogen mij om de oren
waarom ik zo innig werd gehaat
was geen raadsel,
ik besmeurde mijn familienaam
uit een raam zag ik ogen staren
van een jonge moeder in barensnood
bevlekt door het leven zelve
gaf zij geboorte aan de psychologische dood
ze wikkelde de baby in linnendoeken
vroeg mij om hem te verzorgen alsof het
de mijne is, niet veel later verslond ik
het kind met huid en haar
hield hem sindsdien voor het gepeupel
verborgen in mijn eigen buik
|
|
|
Reactie gegeven door Stanislaus - 20:19 28-12-2012 |
|
|
|
Door projecties van je dissociaties afkomen heb je gruwelijk verbeeld. De eenzaamheid van de kannibaal die niet na zijn dood door zijn verwanten zal worden opgegeten.
|
|
Reactie gegeven door sunset - 10:39 06-08-2011 |
|
|
|
Ik voel je verdriet, en je willende noodzaak maskers te dragen, je te verstoppen. Zo jammer.
Een intrigerend, rakend voelgedicht.
Warme groet en genegenheid, sunset (Ingo)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|