|
De twee waren tien jaar getrouwd.
Ze hadden een feestje gebouwd.
Het hoogtepunt van deze pret
beleefden ze samen in bed.
Hij zei: 'Wat ben jij toch een schat;
ik heb het haast nooit zo gehad.'
'Ik ook niet,' zei zij, 'in geen tijden.'
Onmiddellijk wilden ze scheiden.
Die wens leek bijzonder onzinnig.
Beminden z' elkaar dan niet innig?
Betekende dit soms het einde
van 't feest, op z'n hoogtepunt zijnde?
Een vriend van me legde het uit
en zinniger bleek het besluit:
ze waren te lang weliswaar
getrouwd, echter niet met elkaar.
|
