|
beiden dragen we een leeuw in ons hart
de dood sluit jouw ogen al
als nachtvlinders zweven ze, langs
onze blikken heen, tot verre stergedragen vlaktes
ik zie hoe jij dit draagt
jouw afstand in mijn handen legt
maar in liefde zo dichtbij
gouden uren in dit stervenshuis
we beleven meer dan witgestreelde haren
immer zijn we
samen thuis
switi lobi
http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?fotogedicht=sterk
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|